1960-1970, Ontwikkelingsmodel;
De naam patiënt veranderde in pupil. De witte uniformen maakten plaats voor andere meer kleurige kleding. Voor Hernesseroord waren dat de kleuren marineblauw en appelgroen. Men zag de verstandelijk gehandicapte als een mens met aangeleerd gedrag dat te veranderen is. De verpleegkundige werd groepsleidster genoemd. De leefomstandigheden worden in die jaren een stuk normaler. Men probeerde de pupillen alles te leren wat mogelijk is en daardoor werden er te hoge eisen gesteld aan de verstandelijk gehandicapten.
Het ontwikkelen werd een doel op zich en heel erg prestatiegericht.
Ouders werden aangezet hun gehandicapte kind zo vroeg mogelijk over te dragen aan de inrichting; daar immers kon deskundige hulp worden geboden.
